Dnia 22 września 2017 r. na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu odbyła się publiczna obrona pracy doktorskiej s. Iwony Hałamuszki ze Zgromadzenia św. Marii Magdaleny od Pokuty. To już druga siostra magdalenka, która zyskuje tytuł doktora nauk teologicznych. Pierwszą i do tej pory jedyną w naszym zgromadzeniu siostrą z tym tytułem była s. Krystyna Bogdan, która przed kilku laty obroniła pracę doktorską z zakresu teologii moralnej na Uniwersytecie Opolskim.
W skład komisji weszli:
Przewodniczący komisji ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec
Promotor bp prof. dr hab. Jacek Kiciński CMF
Recenzenci ks. prof. dr hab. Czesław Parzyszek SAC (UKSW Warszawa)
ks. prof. dr hab. Wojciech Zyzak (UPJP II Kraków)
Pozostali o. prof. dr hab. Piotr Liszka CMF
o. dr hab. Bogdan Giemza SDS
oraz sekretarz generalny PWT ks. dr Piotr Duda.
Na obronie obecni byli także: Rodzina s. Iwony, siostry magdalenki od pokuty z przełożoną generalną s. Gabrielą Kępą na czele, kapłani diecezji legnickiej, z którymi doktorantka współpracowała w WSD DL.
Praca doktorska napisana została na seminarium naukowym z duchowości życia konsekrowanego pod kierunkiem bp. prof. dr. hab. Jacka Kicińskiego CMF a jej temat brzmiał: Aktualizacja charyzmatu Zgromadzenia Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w jego rozwoju historycznym. Stanowi ona pierwszą próbę ukazania w sposób całościowy aktualizacji charyzmatu w kontekście rozwoju historycznego Zgromadzenia. Zasadniczy problem pracy został sformułowany w formie pytania: Jak przebiegał proces aktualizacji charyzmatu Zgromadzenia Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w jego rozwoju historycznym? Został on rozwiązany na podstawie dokumentów Zgromadzenia oraz dostępnej literatury z zakresu teologii życia konsekrowanego. W celu głębszego zrozumienia terminów ujętych w temacie niniejszego studium, posłużono się także opracowaniami z dziedziny teologii duchowości oraz historii. Ważne dla s. Iwony okazało się również studium pozycji książkowych i artykułów rozpatrujących temat kobiety i jej obrazu we współczesnym świecie. Podjęcie tego wątku powiązała z apostolatem magdalenek od pokuty wśród laikatu żeńskiego. Praca składa się ze wstępu, czterech rozdziałów, zakończenia i bibliografii. Rozdziały ukazują perspektywę rozwoju historycznego Zgromadzenia Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w kontekście jego charyzmatu.
Forma wyrazu charyzmatu magdaleńskiego aktualizowała się w zależności od priorytetów apostolskich konkretnych czasów i warunków historyczno-kulturowych, jednak w swej istocie dar ten pozostawał zawsze niezmienny. Składa się nań modlitwa i pokuta wynagradzająca Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy świata, a zwłaszcza kobiet.
Charyzmat magdaleński wyraża się więc w przeżywaniu i przylgnięciu do tajemnicy paschalnej Chrystusa oraz w wypełnianiu tym samym misji Kościoła troszczącego się o zba-wienie każdego człowieka. Niezależnie od zmiennych warunków historycznych
i kulturowych misja ta ma zawsze wielkie znaczenie, ponieważ ludzkość stale przeżywa odwieczny dramat, jakim jest grzech.
Rys ekspiacyjny duchowości magdalenek od pokuty nabiera wartości przez łączność ze zbawczym zadośćuczynieniem Chrystusa. Zjednoczenie z Sercem Jezusa otwiera siostry na tajemnicę Boga i cierpienie ludzkości dotkniętej grzechem. Codzienny udział w Eucharystii i trwanie w postawie adoracyjnej przed Najświętszym Sakramentem uczy siostry , w jaki sposób składać siebie w ofierze Bogu, wynagradzając za grzechy. Postawa Maryi, która dostrzega wszechmoc Boga, pomaga siostrom kształtować w sobie pokorę niezbędną w relacjach wspólnotowych i posłudze na rzecz ubogich. Stąd tak istotne miejsce zajmuje Niepokalana w duchowości magdalenek od pokuty. W życiu świętych, szczególnie patronów Zgromadzenia siostry znajdują przykład modlitwy, pokuty oraz wierności w realizacji powołania.
Wszystkie instytuty zakonne, w tym także Zgromadzenie Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty, powinny dołożyć wszelkich starań, aby dobrze przygotować program formacji wstępnej i permanentnej (tj. ciągłej). Bieżące Magisterium Kościoła, odnosząc się do zagadnienia życia według rad ewangelicznych, podnosi znaczącą rolę wspólnoty jako miejsca wzrostu osoby powołanej oraz znaku komunii dla współczesnej, tak bardzo podzielonej ludzkości. Stąd w niniejszym studium podjęto refleksję nad rolą wspólnoty w procesie formacji.
Obecnie od wspólnot zakonnych oczekuje się wyrażania charyzmatu przez nowe zadania i rozwiązania w duchu miłości Chrystusa, by sprostać tym samym wyzwaniom współczesnego świata. Osoby konsekrowane nie mogą oderwać się od tego świata i konkretnego doświadczenia środowiska społecznego, kulturowego oraz ekonomicznego, w którym żyją. Z uwagi na charyzmat właściwy magdalenkom od pokuty drugi paragraf ostatniego rozdziału wiele uwagi poświęca kryzysowi kobiecości we współczesnym świecie oraz formacji laikatu żeńskiego. Zgromadzenie zgodnie z własnym charyzmatem bierze udział w życiu Kościoła, nie tylko popierając jego inicjatywy, lecz czynnie włączając się w jego misję. Siostry podejmują prace apostolskie, katechizują oraz współpracują z Kościołem lokalnym w posługach duszpasterskich. Poznając warunki życia ludzi oraz obserwując zmieniającą się sytuację społeczną i kulturową, chcą skuteczniej zaradzać ich potrzebom, z uprzywilejowa-niem laikatu żeńskiego. W tym celu siostry wypracowują nowe rozwiązania odwiecznych problemów towarzyszących ludziom, jak np. bieda duchowa i materialna, obojętność religijna, zachwianie właściwej hierarchii wartości, przy czym szukają dróg rozwiązania, opierając się na Ewangelii. Przy dostosowaniu form apostolatu do współczesnych potrzeb siostry zadbały o odnowę ducha i wierne zachowanie misji Zgromadzenia. Modlitwa i pokuta w życiu magdalenek od pokuty staje się dla współczesnego człowieka świadectwem możliwej przemiany życia na podstawie Ewangelii.
Przystosowanie życia i posługi magdalenek od pokuty do wyzwań współczesnego świata przebiegało przy zachowaniu wierności charyzmatowi i tradycjom instytutu. Stąd podejmowanie nowych dzieł apostolskich nie spowodowało odejścia od nastawienia pokutnego, wpisanego w duchowość magdaleńską.
Proces odnowy Zgromadzenia opierał się „na najwyższej regule życia zakonnego jaką jest naśladowanie Chrystusa ukazane w Ewangelii” (PC 2).
W ramach aktualizacji posłannictwa Zgromadzenia siostra Iwona położyła akcent na wewnętrzną przemianę sióstr, zmierzającą do odnowienia ducha modlitwy i gorliwości praktyk pokutnych zapisanych w tradycji tej wspólnoty zakonnej. Ukazanie bogatej historii Zgromadzenia na ziemiach Dolnego Śląskach od XIII wieku aż po czasy współczesne dowodzi żywotności tego instytutu zakonnego.
Gratulujemy naszej siostrze !!! Wszystkie jesteśmy dumne z Jej osiągnięcia i mamy nadzieję, że Jej wysiłki i szeroka kwerenda w dziedzinie duchowości przyczyni się nie tylko do jej osobistego duchowego rozwoju, ale do rozwoju całego Zgromadzenia Sióstr św. M. Magdaleny od Pokuty.
