Obecność Sióstr magdalenek od pokuty – Olgi, Iwony, Ewy Kata, Karoliny – w Nowogrodźcu związana była z przygotowaniem do uroczystości jubileuszowych 800-lecia sprowadzenia pokutniczek św. Marii Magdaleny do Nowogrodźca oraz z rozpoczynającym się w Niedzielę Dobrego Pasterza (7 maja br.) Tygodniem Modlitw o Powołania do stanu kapłańskiego i życia zakonnego. Siostry obecne były podczas Mszy św. w kościele parafialnym pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Nowogrodźcu oraz kościele filialnym pw. św. Mikołaja w Nowogrodźcu i kaplicy mszalnej pw. św. Jana Chrzciciela w Zabłociu. Wraz z parafianami dziękowały Bogu za wszelkie łaski udzielone ich rodzinie zakonnej na przestrzeni wieków, od momentu powstania pierwszego klasztoru magdaleńskiego w XIII w. w Nowogrodźcu nad Kwisą aż po obecne czasy. W głoszonym słowie Siostry przybliżyły mieszkańcom Nowogrodźca historię Zakonu św. Marii Magdaleny od Pokuty oraz mówiły o aktualnej misji jaką pełnią poprzez różne formy działań apostolskich podejmowanych w wielu miejscach, zarówno w Polsce jak i w Niemczech. W związku ze zbliżającym się Jubileuszem Siostry wyrażały słowa podziękowania wszystkim, którzy przez modlitwę oraz konkretne działania przyczyniają się do obchodów tak ważnego wydarzenia zarówno dla Magdalenek od pokuty jaki i społeczności Nowogrodźca.
Siostry opowiadały, że początki Zakonu św. Marii Magdaleny od Pokuty, poświęcającego się życiu kontemplacyjnemu sięgają XIII wieku. Pierwsze pokutniczki św. Marii Magdaleny zostały sprowadzone w 1217 r. do klasztoru w Nowogrodźcu. Tradycja wiąże powstanie nowogrodzieckiego klasztoru ze św. Jadwigą Śląską, która miała otrzymać od swojego męża księcia śląskiego Henryka Brodatego znajdujący się nad Kwisą zamek myśliwski, by przeznaczyć go na cele zakonne. Tak więc od tego roku dzieje klasztoru w Nowogrodźcu wiąże się z historią miasta, które od niego wzięło początek. Jak wiemy historia klasztoru nowogrodzieckiego kończy się w 1810 roku wraz z sekularyzacją. Jednak misja sióstr magdalenek od pokuty realizowana jest do dnia dzisiejszego.
W ciągu wieków Zakon św. Marii Magdaleny od pokuty przechodził różne koleje losu spowodowane wojnami, reformacją oraz prześladowaniami religijnymi. Ta sytuacja spowodowała, że siostry magdalenki od pokuty z upływem lat zmieniły typowo klauzurowy sposób życia na bardziej czynny oddany dziełom apostolskim. W związku z tym, uzyskując zgodę Stolicy Apostolskiej, stanowią instytut zakonny na prawie papieskim oddany dzieło m apostolskim o nazwie Zgromadzenie Sióstr św. Marii Magdaleny od Pokuty. Pozostając wierne dziedzictwu zakonnemu siostry włączają, poprzez modlitwę i pokutę w odkupieńcze dzieło Kościoła. Poświęcają swoje życie miłości wynagradzającej Sercu Jezusa za grzechy świata, a zwłaszcza by wyprosić kobietom obciążonym przez grzech łaskę nawrócenia i pojednania z Bogiem bogatym w miłosierdzie.
Programem życia sióstr magdalenek od pokuty jest podejmowanie takich działań apostolskich, które pomogą «ocalić to, co zginęło». Cel Zgromadzenia siostry realizują poprzez następujące zadania:
– pielęgnowanie ducha miłości i pokuty za wzorem św. Marii Magdaleny,
– wychowanie młodzieży, przygotowujące ją do dojrzałego życia chrześcijańskiego,- wspomaganie osób moralnie zagrożonych i niszczących przez grzech swoją godność, aby uwrażliwiać je na zło, dopomóc oderwać się od grzechu i powrócić na drogę Bożych przykazań,
– współpracę z Kościołem lokalnym w koniecznych pracach duszpasterskich.
W nurt tych działań wpisuje się Ognisko Wychowawcze dla dziewcząt im. św. Jadwigi Śląskiej w Lubaniu, które zapewnia dziewczętom całodobową opiekę i wychowanie w czasie odbywania przez nich nauki w szkołach o rozmaitych profilach dostosowanych do ich uzdolnień. Całokształt pracy z dziewczętami zmierza do przygotowania ich do dorosłego życia i udziału zarówno w życiu rodzinnym, społecznym, jak w życiu religijnym. Ponadto poprzez katechizację dzieci i młodzieży, prace przy kościołach parafialnych jako zakrystianki, organistki, kancelistki, a także poprzez przyjmowanie różnych grup rekolekcyjnych w domach zakonnych siostry mają większą możliwość wypełniania polecenia Zmartwychwstałego Pana, dane ich patronce św. Marii Magdalenie «udaj się do moich braci i powiedz im». Stąd też przez przykład własnego życia oddanego Chrystusowi oraz posługę apostolską siostry magdalenki od pokuty starają się pociągnąć ludzi do ukochania Boga nade wszystko. Podejmując każdy rodzaj pracy starają się przybliżać ludziom prawdę o Bogu. Który jest miłością i że umiłował każdego człowieka. Szczególną troską sióstr magdalenek od pokuty jest formacja duchowa dziewcząt i kobiet, którą realizują poprzez organizowanie i prowadzenie dla nich rekolekcji, dni skupień. Pomagają w ten sposób kobietom odkryć ich prawdziwe piękno i życiowe powołanie.
Prowadząc działalność apostolską siostry magdalenki od pokuty starają się również przekazywać ducha pokuty i wynagradzania oraz szerzyć kult Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ukazują one miłość Serca Jezusa jako źródło wzrostu i drogę do pojednania z Bogiem i między sobą. W ten sposób pomagają tym, wśród których pracują wydźwignąć się z grzechu i trwać w wierności Bogu. Miłość do Serca Pana Jezusa ożywia w siostrach pragnienie, by ludzie poznali Boga i jednocześnie byli świadomi, że we wnętrzu każdego człowieka rozstrzyga się wybór między dobrem a złem, śmiercią a życiem w wymiarze ostatecznym. Poprzez życie oddane modlitwie i pokucie siostry ukazują współczesnemu światu, że miłosierdzie Boże jest fundamentem bezinteresownej miłości. Tego potrzebuje współczesny człowiek, potrzebuje duchowej pomocy, aby jego życie opierało się na prawie Bożym. Dlatego siostry we wszystkich podejmowanych działaniach troszczą się o to, by świat zbliżał się do Boga i przekształcał się stopniowo w Jego królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju.