Podstawą duchowości Zgromadzenia Sióstr św. Marii Magdaleny od Pokuty jest Paschalne Misterium Zbawienia. Siostry wpatrzone w Chrystusa, który stał się „ofiarą przebłagalną za nasze grzechy” (1 J 2,2), wierzą głęboko, że przez pielęgnowanie ducha pokuty i umartwienia, Jego mocą i z miłości do Niego, same sobie umarłszy, staną się uczestniczkami chwały tych, którzy z Chrystusem powstaną z martwych.
Bóg nas nie opuszcza, jeśli my Go nie opuszczamy.
Św. Augustyn
Przez przykład własnego życia oddanego całkowicie Chrystusowi oraz przez posługę apostolską, siostry pragną pociągać ludzi do ukochania Boga nade wszystko. Najskuteczniejszą szkołę miłości Boga objawiło nam zranione z miłości Serce Jego Syna, które nie przestaje przyciągać każdego człowieka do źródła przebaczenia i miłosierdzia. Siostry magdalenki poprzez kontemplację Najświętszego Serca Zbawiciela każdego dnia na nowo przypatrują się własnym sercom, by podejmować nieustanny trud wewnętrznej przemiany. Żyjąc duchem pokuty, wyrzeczenia i ciągłego nawracania się, siostry pragną wynagradzać Sercu Syna Bożego za grzechy niewierności i obojętności wszystkich ludzi, a szczególnie za odejścia kobiet od Boga.
Szczególnym dniem pokutnym jest każdy piątek, kiedy rozważana jest Męka naszego Pana, który dał się przybić do krzyża z miłości do nas. To przebite na krzyżu Serce Zbawiciela daje siłę i moc do przezwyciężania własnych słabości i znoszenia z cierpliwością ułomności innych. Z otwartego boku Jezusa siostry magdalenki wciąż czerpią potrzebne łaski by stawać się nowym człowiekiem, by za wzorem najdoskonalszej z Matek promieniować miłością wszędzie tam, gdzie posyła je Bóg. Przez nabywanie i pielęgnowanie cnót właściwych duchowi zgromadzenia, a mianowicie: miłości Boga i bliźniego, pokory, prostoty oraz gorliwości i zapału apostolskiego starają się pozyskiwać ludzi dla Królestwa Bożego.