Na przestrzeni wieków Zgromadzenie Sióstr św. Marii Magdaleny od Pokuty przechodziło wiele zmian spowodowanych przez działania wojenne, reformację, prześladowania religijne, zmiany ustrojowe i polityczne. Znaczącym momentem w historii sióstr był czas po II wojnie światowej – zabudowania klasztorne legły w gruzach, miasto Lubań zostało włączone w granice Polski, której władze były wrogie katolickim instytucjom. Mimo niesprzyjających okoliczności, dzięki Bożej Opatrzności i wysiłkom kolejnych przełożonych zakonu magdaleńskiego, utrzymano istnienie klasztoru. W latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku siostry zmieniły sposób życia ściśle klauzurowego na czynny. Nie rezygnując z właściwego im rysu pokutno-kontemplacyjnego. Posiadają więc „mocne DNA” – charyzmat i dziedzictwo mniszego zakonu magdalenek od pokuty. Charakterystykę magdalenek od pokuty można odnaleźć w dokumentach historycznych, kronikach, opracowaniach z zakresu duchowości. Jednak w sposób zdecydowanie bardziej wyraźny ukazuje się ona w ludzkim i duchowym doświadczeniu każdej z sióstr. Szczególna forma żywotności Zgromadzenia została powiązana z kategorią modlitwy i pokuty wynagradzającej za grzechy, praktyką ascezy oraz z duchowością ekspiacyjną. Charyzmatu magdaleńskiego nie da się uchwycić na papierze – żyje w każdej z sióstr. Wyraża się on w duchowości magdaleńskiej i konkretnych formach jej urzeczywistniania. Obdarzone charyzmatem ekspiacji, wynagradzania za grzechy, magdalenki od pokuty podejmują różne formy pokuty i umartwienia. Widząc ścisłą więź pomiędzy pokutą i pojednaniem, dopełniającą się w tajemnicy krzyża Chrystusa, swoje życie pokutne składają w ofierze ekspiacyjnej za grzechy własne, a zwłaszcza kobiet. Świadectwo życia modlitwy i pokuty w łączności z krzyżem Chrystusa pokazuje współczesnemu człowiekowi, że jest możliwa przemiana życia według ewangelicznego przesłania. Niezależnie od warunków historycznych czy społecznych stale potrzebna jest modlitwa wspomagająca nawrócenie każdego człowieka, co stanowi istotę charyzmatu magdaleńskiego.
Powyższe zagadnienie zostały podjęte podczas spotkań we wspólnotach sióstr magdalenek od pokuty w Polsce i w Niemczech. Zorganizowanych w ramach przygotowań do tegorocznej Kapituły Generalnej w Zgromadzeniu. Refleksjami na temat charyzmatu, duchowości i misji dzieliła się z siostrami s. Iwona Hałamuszka, magdalenka od pokuty, doktor nauk teologicznych w zakresie teologii duchowości. Wspólne spotkania były okazją wymiany doświadczeń przeżywania codzienności w duchu charyzmatu magdaleńskiego, wzajemnym umocnieniem i spojrzeniem z nadzieją w przyszłość.
