13. października to dzień , kiedy w 1917 roku po raz ostatni pastuszkom z Fatimy objawiła się Matka Najświętsza. W 100. Rocznicę tego wydarzenia wszystkie wspólnoty sióstr Zgromadzenia św. Marii Magdaleny od Pokuty tak, jak uczynił 6. czerwca w Zakopanem Episkopat Polski a 8. września 2017 roku cały Kościół w Polsce, odnowiły AKT ODDANIA NIEPOKALANEMU SERCU MARYI. Oddanie wspólnot Matce Najświętszej zostało poprzedzone pięciomiesięcznym przygotowaniem poprzez odprawianie pierwszych sobót miesiąca, do czego nawoływała Maryja w czasie objawień w 1917 roku w Fatimie. To właśnie w Maryi, której Imię jako pierwsze nosi każda siostra magdalenka od pokuty, pragną powierzać swe życie i powołanie a także troskę o nowe, liczne i święte powołania do służby w Kościele, w szczególności do służby Bogu w naszym Zgromadzeniu. Akt stanowi odnowioną formę oddania się Niepokalanemu Sercu Maryi każdej z sióstr magdalenek, które pragną też w duchu charyzmatu zgromadzenia wynagradzać Maryi za każdy własny grzech i za grzechy wszystkich ludzi.
Akt poświęcenia się wspólnot zakonnych Zgromadzenia Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty NIEPOKALANEMU SERCU MARYI 13 października 2017 r.
O Święta i Niepokalana Dziewico!
Jakimi pochwałami zdołamy wysławić Ciebie, która zamknęłaś w swym łonie Tego, którego niebiosa ogarnąć nie mogą. Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona.
Mija już sto lat od Twojego objawienia się trojgu dzieciom w Fatimie, gdzie prosiłaś o modlitwę i pokutę za grzeszników oraz o nawrócenie. Dzisiaj stajemy przed Tobą my, siostry Zgromadzenia Świętej Marii Magdaleny od pokuty i zwracamy się do Twego Niepokalanego Serca, postanawiając rzetelnie odpowiedzieć na Twoją prośbę.
Zdajemy sobie sprawę, że naszym obecnym zadaniem i obowiązkiem jest ratować świat lecący w przepaść zmysłowości, żądzy użycia za wszelką cenę – aby uchronić tysiące dusz od wiecznego potępienia. Bóg bardzo jest obrażany, Najświętsze Serce Jezusa znieważane, grzechy ciężkie ściągają kary na świat cały.
Ale oto z nieba zstąpiłaś, Królowo Różańcowa, w słodkim poselstwie miłosierdzia, które Ci Bóg powierzył. Na głos Twój stajemy w pierwszym szeregu, zrozumiawszy dogłębnie, że na nas spoczywa wielka odpowiedzialność. Wszak miarą łask spływających na ludzkość jest nasza wierność, gorliwość w stosunku do powołania.
Ażeby apostolska praca wydała obfite owoce i cuda ściągnęła na ziemię, trzeba nam wzorować się na niepokalanej czystości Twego Serca, iść śladami Twojego przykładu wypełniając Twoje polecenia. Oto stoimy gotowe podjąć wezwanie do pokuty za grzechy własne i za grzechy świata, aby ratować grzeszników, wybłagać uświęcenie dla dusz dobrej woli i pokój dla całego świata. Pragniemy wynagradzać Najświętszemu Sercu Jezusa i Twemu Niepokalanemu Sercu za tych, którzy Go nie znają, nie czczą, nie kochają. Pragniemy składać ofiary naszych cierpień, trudów i spalać się całopalnie w zadośćuczynieniu, aby uprosić nawrócenie dla dusz zbłąkanych, aby wybłagać pokój dla całego świata. Przez umiłowanie woli Bożej, przez karność i posłuszeństwo władzy zakonnej i kościelnej, a przede wszystkim przez najgłębszą cześć i oddanie się Ojcu świętemu. Łącząc modlitwy z ofiarami wspomagać będziemy biednych grzeszników, których los takim smutkiem przepełnia Twoje Niepokalane, Macierzyńskie Serce. Pragniemy wynagradzać Ci wszystkie zniewagi i rany doznane z winy naszej i naszych braci.
Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy!
Czystością życia, umartwieniem, męstwem, cierpliwością wobec wszelkich doświadczeń chcemy powstrzymać napór zła i zepsucia, chcemy odrodzić świat – rozpoczynając od odnowy własnych domów zakonnych. W tym celu ponawiamy dziś nasze przyrzeczenia na chrzcie świętym i w dniu I Komunii świętej złożone: że Bogu wiernie służyć będziemy, wyrzekając się wszelkiego zła dobrowolnego. Odnawiając przyrzeczenia naszych świętych ślubów zapoczątkowujemy nowy okres życia gorliwym dążeniem do doskonałości zakonnej.
Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy!
Aby pocieszyć Twoje Niepokalane Serce, spełniać będziemy Jego życzenia, poświęcając pierwsze soboty miesiąca czci Twego Niepokalanego Serca przez nabożeństwo według Twoich wskazówek.
Opiece Twojej, Królowo nasza, polecamy Kościół święty i Ojca świętego, naszą Ojczyznę i cały świat, nasze domy zakonne i Zgromadzenie. Poświęcając się Twemu Niepokalanemu Sercu, pragniemy jak najściślej zjednoczyć się z Tobą, Najświętsza Dziewico, oddając się Chrystusowi – jedynemu Zbawicielowi, który żyje i króluje na wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
