„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28)
W sobotę 15 marca w lubańskim klasztorze Sióstr magdalenek od pokuty odbyła się wielkopostna nocna Adoracja Najświętszego Sakramentu, przygotowana i prowadzona przez Siostry miejscowej wspólnoty. Do udziału w spotkaniu modlitewnym zaproszeni zostali wszyscy, którzy pragnęli w ciszy i większym skupieniu adorować z wiarą i miłością Jezusa obecnego pod postacią chleba, powtarzając za św. Tomaszem z Akwinu: „Adoro Te devote, latens Deitas!” („Boże mój, z miłości ukryty w postaciach sakramentalnych, uwielbiam Cię!”). Dlaczego wieczorem? Ponieważ, wieczorna pora dała możliwość tym, którzy w ciągu dnia są zabiegani, obciążeni licznymi obowiązkami domowymi czy zawodowymi, by się zatrzymać i skupić na modlitwie. W rzeczywistości, jak pisał papież Benedykt XVI, przez adorację można dojrzeć do głębokiego i autentycznego przyjęcia Chrystusa. W tym akcie osobowego spotkania z Panem dojrzewa także posłannictwo społeczne, zawarte w Eucharystii, które ma na celu przełamanie barier nie tylko między Panem a nami, ale także i przede wszystkim barier odgradzających nas od siebie nawzajem (Benedykt XVI Sacramentum caritas. O Eucharystii, źródle i szczycie życia i misji Kościoła). Czas przeznaczony na adorację jest więc bezcenny i wydaje owoce wzrostu wiary oraz jakości relacji społecznych. Na wieczornej modlitwie adoracyjnej w lubańskim klasztorze obecna była około dwudziestoosobowa grupa w tym: Siostry magdalenki od pokuty wspólnoty lubańskiej z Matką Wiesławą, mieszkańcy Lubania, duszpasterze i wierni parafii pw. Świętej Trójcy w Lubaniu; panie z Zebrzydowej i Zgorzelca, które przyjeżdżają do Sióstr na comiesięczne spotkania kobiet. Program nocnego czuwania obejmował godziny od 19.00 do 23.00. Rozpoczął się wystawieniem Najświętszego Sakramentu. O pełnych godzinach odbyły się wspólne modlitwy: Rozważania wielkopostne, przeplatane śpiewem; Modlitwa różańcowa, Modlitwa uwielbienia, Koronka do Miłosierdzia Bożego. Spotkanie zakończyło się błogosławieństwem. Podczas wspólnej modlitwy uczestnicy mogli doświadczyć mocy słów Jezusa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” i z odnowioną siłą wrócić do swoich domów. Wrócić z zapewnieniem, że „Czas ofiarowany Chrystusowi nigdy nie jest czasem straconym, ale raczej czasem, który zyskujemy, aby nadać głęboko ludzki charakter naszym relacjom z innymi i naszemu życiu.” (Jan Paweł II Dies Domini, 7. List apostolski O świętowaniu niedzieli.)
