Dzień wspólnoty kobiet konsekrowanych diecezji legnickiej odbył się 18 października w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr św. Marii Magdaleny od Pokuty w Lubaniu. Lubańska wspólnota Sióstr gościła w swoim domu około czterdziestu pięciu kobiet konsekrowanych świeckich i zakonnych. Spotkaniu przewodniczył ks. Krzysztof Wiśniewski, referent ds. życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego w diecezji legnickiej. Spotkania formacyjne w diecezji legnickiej odbywają się od września do czerwca w godzinach od 9.30 do 13.00. Przebiegają według stałego planu: godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu, godzinne spotkanie przy kawie i ciastku, półgodzinna konferencja, w południe Eucharystia, a na zakończenie obiad. Podczas poczęstunku uczestniczki obdarowane zostały jesiennymi kasztanami ze słowem Bożym, które przygotowała s. Dorota ze zgromadzenia Sióstr Służebnic Przenajświętszej Krwi wraz ze swoją wspólnotą. Swoje świadectwo o pracy na Ukrainie opowiedziała s. Jonasza, Elżbietanka która przebywa obecnie na rehabilitacji we Wleniu, a na co dzień posługuje na Ukrainie, gdzie wraz z drugą siostrą pomagają ludziom, którzy pozostali w czasie wojny. Siostra mówiła o Bożej obecności i cudach, których doświadczają od początku wojny. Zaznaczyła, że nie mają wątpliwości, że są tam potrzebne. Można było również obejrzeć wystawę i zapoznać się z historią Zgromadzenia Sióstr Magdalenek. Podczas konferencji ks. Krzysztof przeczytał fragment z Ewangelii św. Łukasza „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”. Nawiązując do tego fragmentu zaprosił siostry do wytrwałej modlitwy we wspólnocie i do czynienia sobie nawzajem dobra, które idzie wraz z nami przed oblicze Boga. Obecność Boga w naszych wspólnotach świadczy o tym jak bardzo troszczy się o nas i nie pozwoli, aby ktoś podawał nam „kamienie”. Przytoczył również homilię Papieża Leona, którą wygłosił Papież na jubileuszu osób konsekrowanych w Rzymie. Papież Leon XIV w homilii na jubileuszu osób konsekrowanych wezwał osoby konsekrowane, aby „powróciły do serca”, odnalazły w nim iskrę początków i zakorzeniły się w modlitwie i komunii z Bogiem. Zachęcił do kontynuowania drogi z nadzieją opartą na zaufaniu Bogu, a nie na liczbach czy dziełach, podkreślając naszą potrzebę dla Kościoła, zwłaszcza w kontekście synodalności. Ks. Krzysztof wyróżnił cztery ważne słowa, które skierował Papież Leon do osób konsekrowanych;
- „Powrót do serca”: Papież wezwał do odnalezienia „iskry”, która ożywia początki naszego powołania, podkreślając, że korzenie dobra tkwią w życiu wewnętrznym, pielęgnowanym przez modlitwę i komunię z Bogiem.
- Zakorzenienie w Bogu: Podkreślił, że właściwe odnalezienie się w życiu wewnętrznym prowadzi do pełnego promowania wyjątkowości każdego człowieka i otwarcia na uniwersalną miłość.
- Znaczenie dla Kościoła: Leon XIV podziękował za dobro czynione w Kościele i na świecie, zaznaczając, że duchowieństwo konsekrowane jest dla niego bardzo potrzebne, zwłaszcza w kontekście procesów synodalnych.
- Nadzieja na przyszłość: Zachęcił do patrzenia w przyszłość z ufnością i odwagą, przypominając, że nadzieja nie opiera się na liczbach ani dziełach, ale na Bogu, dla którego nic nie jest niemożliwe.
Natomiast podczas Eucharystii ks. Krzysztof zatrzymał się na słowie Bożym, które było przeznaczone na dany dzień z racji święta św. Łukasza Ewangelisty. Podkreślił znaczenie imienia każdej osoby. Ksiądz podzielił się osobistą refleksją, że nigdy nie miał wątpliwości że wraz ze śmiercią nie wszystko się kończy. Już jako dziecko miał świadomość, że śmierć nie kończy wszystkiego wręcz przeciwnie zaczyna nowe życie do którego Bóg nas wzywa i kształtuje nasze serca przez ziemskie życie. Mówił, że nie miał wątpliwości w swoim życiu jaki jest sens i cel życia, wiedział już jako dziecko, że życie tu i teraz ma sens i cel dla każdego z nas. Chciał zostać Księdzem bo wiedział, że księża widzą dalej i więcej poprzez sprawowanie sakramentów. Zaprosił Siostry, aby zawsze odnajdywały cel i sens w swoim powołaniu i służbie drugiemu człowiekowi.
Przed błogosławieństwem na zakończenie Eucharystii ks. Krzysztof podziękował lubańskim Siostrom za przyjęcie osób powołanych na kolejne spotkanie formacyjne oraz, s. Dorocie ze Zgromadzenia Służebnic Przenajdroższej Krwi pełniącej funkcję diecezjalnej referentki ds. życia konsekrowanego, za współorganizację. Podczas wspólnego posiłku w zakonnym kapitularzu była okazja do rozmowy, wymiany doświadczeń oraz ubogacenia tak wielką różnorodnością charyzmatów zakonnych.
